rupture2
1. прарыва́ць, разрыва́ць; разрыва́цца;
a ruptured ulcer прабадна́я я́зва
2. надарва́цца
3. разрыва́ць (адносіны)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rupture2
1. прарыва́ць, разрыва́ць; разрыва́цца;
a ruptured ulcer прабадна́я я́зва
2. надарва́цца
3. разрыва́ць (адносіны)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)