rupture2 [ˈrʌptʃə] v.

1. прарыва́ць, разрыва́ць; разрыва́цца;

a ruptured ulcer прабадна́я я́зва

2. надарва́цца

3. разрыва́ць (адносіны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)