Verbum

proper [ˈprɒpə] adj.

1. адпаве́дны, нале́жны, падыхо́дзячы;

in the proper way/order нале́жным чы́нам; у нале́жным пара́дку;

I’m not sure that’s a proper subject for a school debate. Я не ўпэўнены, што гэтая тэма падыходзіць для школьнай дыскусіі.

2. прысто́йны

3. пра́вільны

4. (пасля назоўніка) у ву́зкім значэ́нні, ва ўла́сным сэ́нсе;

Physics proper doesn’t interest me. Фізіка сама па сабе мяне не цікавіць.