prodigy [ˈprɒdədʒi] n.

1. незвыча́йна адо́раны малады́ чалаве́к;

a child/an infant prodigy вундэркі́нд;

a musical prodigy цудо́ўны музыка́нт

2. цуд, дзі́ва; чаро́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)