Verbum

outright​² [ˈaʊtraɪt] adv.

1. адкры́та, про́ста, шчы́ра

2. ца́лкам, по́ўнасцю; катэгары́чна; наадрэ́з;

He rejected the offer outright. Ад прапановы ён рашуча адмовіўся.

3. неадкла́дна, адра́зу, за́раз жа;

All victims of the car accident were killed outright. Усе ахвяры аўтамабільнай аварыі загінулі на месцы.