Verbum

obstinate [ˈɒbstɪnət] adj.

1. упа́рты; незгаво́рлівы; які́ не прыслухо́ўваецца да до́казаў

2. які́ складана кантралява́ць; ад яко́га ця́жка пазба́віцца;

an obstinate stain пля́ма, яку́ю склада́на вы́весці