obedience [əʊˈbi:diəns] n. паслухмя́насць, пако́ра, пако́рнасць, пако́рлівасць, ціхмя́насць; blind/complete/total/unquestioning obedience сляпо́е/по́ўнае/абсалю́тнае/безумо́ўнае/беспярэ́чнае падпара́дкаванне;

in obedience to the law у адпаве́днасці з зако́нам, адпаве́дна зако́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)