nobility [nəʊˈbɪləti] n.

1. высакаро́днасць, велікаду́шнасць

2. (вышэ́йшае) двара́нства, знаць, арыстакра́тыя; тытулава́нае двара́нства (у Англіі);

the nobility двара́нскае сасло́ўе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)