Verbum

limit​¹ [ˈlɪmɪt] n. (to, on) мяжа́, рубе́ж; грані́ца;

set a limit (on) абмяжо́ўваць;

without limit неабмежава́на;

to the limit максіма́льна, да канца́;

be off limits быць недазво́леным;

Smoking was off limits everywhere. Курэнне было ўсюды забаронена

♦

that’s the limit infml гэ́та ўжо зана́дта; гэ́та ўжо невыно́сна

within limits у пэ́ўных ме́жах