Verbum

impose [ɪmˈpəʊz] v. (on/upon)

1. абклада́ць (падаткам, штрафам і да т.п.)

2. навя́зваць (рашэнне, думку і да т.п.)

3. падма́нваць, ашу́кваць; скарысто́ўваць (каго-н./што-н. у сваіх мэтах);

We have been imposed upon. Нас ашукалі.