hunting ground [ˈhʌntɪŋˌgraʊnd] n.

1. рай, раздо́лле;

Crowded transport is a happy hunting ground for pickpockets. Перапоўнены транспарт – рай для кішэннікаў.

2. тэрыто́рыя для палява́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)