Verbum

ground​¹ [graʊnd] n.

1. зямля́;

above/below ground над/пад зямлёй;

The house was burned to the ground. Дом быў спалены дашчэнту.

2. гле́ба; грунт;

stony/sandy ground камяні́стая/пясча́ная гле́ба

3. pl. grounds пляцо́ўка, уча́стак;

football grounds футбо́льнае по́ле;

sports grounds спарты́ўная пляцо́ўка

4. звыч. pl. grounds падста́ва;

What were his grounds for the divorce? Якія былі ў яго падставы для разводу?

5. по́гляд, пазі́цыя

6. фон, по́ле;

white flowers on a blue ground бе́лыя кве́ткі на блакі́тным по́лі/фо́не

7. electr. зазямле́нне

♦

gain ground дасяга́ць по́спеху;

lose ground стра́чваць дасягне́нні;

hold/stand one’s ground стая́ць на сваі́м/не саступа́ць