Verbum

fixture [ˈfɪkstʃə] n.

1. BrE запланава́нае спарты́ўнае мерапрые́мства

2. нерухо́мае абсталява́нне (у доме); сантэ́хніка

3. хто-н./што-н. як пастая́нная прынале́жнасць да пэ́ўнага асяро́ддзя; звыча́йная з’я́ва;

She was a fixture in the city’s nightclubs. Яна была сталай наведвальніцай начных клубаў у горадзе.