endure [ɪnˈdjʊə] v.
1. трыва́ць, цярпе́ць;
The pain was too great to endure. Боль было немагчыма цярпець.
2. fml праця́гваць існава́ць, выжыва́ць, не гі́нуць;
The language will survive and endure. Мова выжыве і будзе працягваць існаваць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)