emanate [ˈeməneɪt] v. fml

1. вылуча́ць, выпраме́ньваць; выпраме́ньвацца

2. (from) выхо́дзіць, пахо́дзіць, зыхо́дзіць;

He emanates sympathy. Ад яго зыходзіць спачуванне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)