disturb [dɪˈstɜ:b] v.

1. паруша́ць спако́й; турбава́ць;

Do not disturb. Hе турбаваць (таблічка ў гатэлі).

2. непако́іць; хвалява́ць;

He was disturbed by the news. Навіна ўсхвалявала яго.

3. заміна́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)