coincidence [kəʊˈɪnsɪdəns] n.

1. супадзе́нне, адпаве́днасць;

coincidence of space/time/number супадзе́нне ў прасто́ры/ча́се/ко́лькасці

2. выпадко́вы збег акалі́чнасцей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)