Verbum

buzz​¹ [bʌz] n.

1. гудзе́нне; глухі́ гул (натоўпу)

2. infml мо́цнае задавальне́нне;

Flying gives me a real buzz. Лятаць – для мяне сапраўдны кайф.

3. the buzz infml плёткі, чу́ткі

♦ give smb. a buzz infml патэлефанава́ць каму́-н.