Verbum

bound​³ [baʊnd] adj.

1. абавя́заны, зму́шаны;

You’ve worked so hard – you’re bound to pass the exam. Вы працавалі так упарта – вы абавязкова здасце экзамен;

It was bound to happen. Гэта павінна было здарыцца.

2. BrE, fml вы́мушаны;

I am bound to say I can’t accept your proposal. Я вымушаны сказаць, што не магу прыняць вашу прапанову.

3. які́ накіроўваецца (да), у кіру́нку;

a ship/plane bound for London карабе́ль/самалёт, які́ накіроўваецца ў Ло́ндан

♦

be bound up in smth. быць ве́льмі заня́тым чым-н.;

bound up with smth. це́сна звя́заны з чым-н.