Verbum

blame​² [bleɪm] v.

1. вінава́ціць, ста́віць y віну́;

She cannot be blamed for it. Яна ў гэтым не вінавата.

2. га́ніць; нарака́ць; I have nothing to blame myself. Мне няма за што на сябе наракаць.

♦

be to blame быць вінава́тым;

If anyone’s to blame, it’s me. Калі хто і вінаваты, то гэта я.