Verbum

beam​¹ [bi:m] n.

1. праме́нь, про́мень;

a beam of sunlight со́нечны праме́нь;

a beam of comfort про́бліск надзе́і, не́йкая ўце́ха;

the beams of a smile прамяні́стая ўсме́шка; рот да вушэ́й

2. пучо́к про́мняў;

on full beam з по́ўным святло́м (пра машыну)

3. брус; бэ́лька;

a balance beam sport бервяно́

♦

off beam infml памылко́вы