Verbum

bang​² [bæŋ] n.

1. мо́цны ўдар;

He got a nasty bang on the head. Ён моцна стукнуўся галавой.

2. рапто́ўны шум;

shut the door with a bang ля́пнуць дзвяры́ма

♦

with a bang infml : The party went with a bang. Вечарына прайшла бліскуча.