ізаля́тар

(фр. isolateur)

1) рэчыва, якое не праводзіць электрычнага току, цеплыні або не прапускае гукаў;

2) дэталь з ізаляцыйнага рэчыва для замацавання і раз’яднання частак электрычнага абсталявання;

3) адасобленае памяшканне для хворых або другіх асоб, якія маюць патрэбу ў ізаляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)