і́рха

(польск. ircha, ад с.-в.-ням. irch, ад лац. hircus = казёл)

1) вузкая палоска скуры або аўчыны, якая закладваецца ў шво кажуха, рукавіцы і інш.;

2) палоска аўчыны, якой абшываюць край адзення або абутку для ўпрыгожання; аблямоўка;

3) гіст. двухбаковая замша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)