інкарпара́цыя

(лац. incorporatio)

1) далучэнне, уключэнне ў свой склад чаго-н. (напр. і. новых раёнаў);

2) сістэматызацыя выдадзеных у розны час законаў па асобных галінах права без унясення змен у іх змест;

3) лінгв. спосаб сінтаксічнай сувязі паміж словамі, пры якім галоўны член словазлучэння зліваецца з залежнымі членамі ў фанетыка-марфалагічны комплекс, аналагічны слову.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)