інды́кт

(лац. indictum = аб’яўленае)

адзінка старога царкоўнага летазлічэння, роўная 15 гадам; была ўведзена ў 312 г. візантыйскім імператарам Канстанцінам I.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)