імператы́ўны
(лац. imperativus)
загадны;
і. мандат — абавязковы да выканання наказ выбаршчыкаў свайму дэпутату;
2) юр. які не дапускае выбару (проціл. дыспазітыўны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)