імператы́ў
(лац. imperativus = загадны)
1) катэгарычнае патрабаванне, загад (напр. маральны і.);
2) лінгв. загадны лад дзеяслова.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)