імане́нтны
(лац. immanes, -ntis)
унутрана ўласцівы якому-н. прадмету, з’яве, працэсу, абумоўлены іх сутнасцю (проціл. трансцэндэнтны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)