ізатэ́цыум
(н.-лац. isothecium)
брыевы мох сям. лембафіліевых, які пашыраны ў Паўн. паўшар’і; скальны або эпіфітны (гл. эпіфіты).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)