эстэ́т

(гр. aisthetes = які ўспрымае, адчувае)

1) прыхільнік адарванага ад жыцця «чыстага мастацтва»;

2) прыхільнік усяго прыгожага, вытанчанага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)