эпіцы́кл
(ад эпі- + цыкл)
мат. акружнасць, цэнтр якой раўнамерна рухаецца па другой акружнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)