эпітаксі́я

(ад эпі- + гр. taksis = размяшчэнне)

арыентаваны рост аднаго монакрышталя на паверхні другога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)