эпікурэ́ец
(гр. epikureios)
1) паслядоўнік эпікурэізму;
2) перан. чалавек, які вышэй за ўсё ставіць асабістае задавальненне і асалоду.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)