эпані́м

(гр. eponymos = які мае імя, назву)

1) першы з дзевяці архонтаў, імем якога абазначаўся год у старажытных афінян;

2) асоба, якая дае чаму-н. сваё імя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)