энклі́за
(гр. enklisis)
лінгв. прымыканне склада ці слова да папярэдняга слова са стратай націску і ўтварэннем адзінага фанетычнага слова.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)