экзеге́ты

(гр. eksegetes = кіраўнік, тлумачальнік)

1) тлумачальнікі аракулаў, часам законаў і звычаяў у Стараж. Грэцыі;

2) філолагі, якія займаліся экзегезай; пазней — багасловы-схаласты, якія тлумачылі біблейскія тэксты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)