эды́л
(лац. aedilis)
1) службовая асоба ў Стараж. Рыме, якая ажыццяўляла нагляд за будаўніцтвам і ўтрыманнем храмаў, дарог, рынкаў і інш.;
2) перан. важная службовая асоба.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)