шту́цэр

(ням. Stutzen)

1) даўняя ваенная стрэльба з вінтавымі нарэзамі ў ствале;

2) паляўнічая наразная стрэльба вялікага калібру;

3) невялікі патрубак з вонкавай разьбой для злучэння труб паміж сабой, для далучэння іх да рэзервуараў, апаратаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)