ша́фа

(польск. szafa, ад ням. Schaff)

1) від мэблі ў выглядзе высокай стаячай скрынкі з дзверцамі;

2) скрынка са створкай або дзверцамі, якая служыць для сушкі, выпечкі і іншых мэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)