цэно́бій
(гр. koinobios = сумеснае жыццё)
цэнакарпны сухі плод, які распадаецца на 4 долі, напр. у губакветных, бурачнікавых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)