цэмента́цыя
(ад цэмент)
1) спосаб умацавання грунтоў, бетонных кладак увядзеннем у іх пад ціскам вадкага цэментнага раствору;
2) насычэнне паверхневых слаёў сталі вугляродам для павелічэння іх цвёрдасці;
3) працэс здабывання металаў з раствораў хімічным аднаўленнем больш электраадмоўнымі металамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)