хія́зма

(н.-лац. chiazma, ад гр. chiasmos = перакрыжаванне)

форма перакрыжавання кан’югуючых гамалагічных храмасом у меёзе, якая абумоўлівае абмен іх участкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)