храно́граф

(ад храна- + -граф)

1) помнік старажытнай пісьменнасці, які змяшчае гістарычную хроніку якіх-н. краін або асобнай дзяржавы;

2) прыбор для дакладнай рэгістрацыі моманту якога-н. назірання і для вымярэння кароткіх інтэрвалаў часу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)