флагісто́н

(ад гр. phlogistos = гаручы)

бязважкая вадкасць асобага роду, якая, паводле ўяўленняў хімікаў 18 ст., нібыта змяшчаецца ва ўсіх здольных гарэць рэчывах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)