ферымагне́тыкі

(ад ферыт + магнетыкі)

рэчывы, якія валодаюць самаадвольнай намагнічанасцю дзякуючы ферымагнітнай упарадкаванасці ў размяшчэнні іх атамных магнітных момантаў (напр. ферыты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)