фео́д

(с.-лац. feodum, ад ст.-в.-ням. fëhu-ôd = маёмасць)

зямля, пасада або даход, які ў сярэдневяковай Еўропе атрымліваў васал ад сеньёра як спадчыннае ўладанне за ваенную ці адміністратыўную службу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)