фарысе́й
(гл. pharisaios, ад ст.-яўр. parusz = аддзелены)
1) член рэлігійна-палітычнай секты ў Стараж. Іудзеі, што абараняла інтарэсы заможных слаёў насельніцтва і вызначалася фанатызмам і крывадушшам;
2) перан. ханжа, крывадушнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)