унтэрто́н
(ням. Unterton, ад unter = ніжэйшы + Ton = гук)
муз. дадатковы, больш нізкі тон, які ўзнікае пры гучанні асноўнага тона і надае яму асаблівае адценне або тэмбр (параўн. абертон).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)