тэрцэ́т

(іт. terzetto, ад лац. tertius = трэці)

1) ансамбль з трох выканаўцаў, пераважна вакальны;

2) музычная п’еса для трох выканаўцаў;

3) вершаваная страфа ў санеце, якая складаецца з трох радкоў; трохрадкоўе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)