трахе́я

(гр. tracheia)

1) дыхальнае горла ў млекакормячых і чалавека, гпушак, паўзуноў, некаторых земнаводных;

2) мн. сасуды ў раслін, вертыкальныя рады клетак у драўніне з адтулінамі ў перагародках і адмерлай пратаплазмай, па якіх перамяшчаюцца вада і раствор мінеральных солей; разам з трахеідамі складаюць ксілему.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)